Tewang

Di nivîsîna kurmancîyê da, di warê nivîsîna tewanga navdêran da tevlihevî heye. Rewşa heyî li pêşîya standarda vî warî asteng e. Loma pêwîst e ku ev mijar li gor rêzimana kurmancîyê bihê zelalkirin û li ser vî bingehî tercîheka rast ya ji bo standardê bihê destnîşankirin.

Di nivîsîna kurmancîyê da, divê ku hemû navdêr li gor qayîdeyên rêzimana kurmancîyê bihên tewandin. Ev yek ji bo hemû navdêran derbas dibe.

Di hevok û frazên kurmancîyê da, cihên bikarînana tewanga navdêran ev in:

Tişteya lêkera têper ya di dema niha da:

Ez hespîdibînim.

Ez mehînêdibînim.

Ez zarokan dibînim.

Bikera lêkera têper ya di dema borî da:

Hespî ez dîtim.

Mehînêez dîtim.

Zarokan ez dîtim.

Dîyarkera di konstruksîyona îzafeyê da:

wêneyê hespî, wêneyê mehînê, wêneyê zarokan

Piştî cihnavên nîşandêr:

vî hespî

vê mehînê

van zarokan

Li gel daçekan:

Ji bo agahdarîyên berfirehtir bnr. “Nivîsîna daçekan”

li malê

ji bajarî

li ser xanîyî

li bin maseyê

li gor kitêbê

di bêrîkê da

ji zarokan ra

Navdêrên kurmancîyê -çi navdêrên taybetî û çi jî navdêrên cureyî bin- li gor mêjer û zayendên xwe dihên tewandin. Ji bo tewandina navdêran, li ser bingehê mêjer û zayendê, ev sê cure gireyên tewangê dihên bikarînan:

• a) Ji bo tewanga navdêrên nêr (hem yên nasyar hem yên nenasyar) yên yekhejmar: -î
• b) Ji bo tewanga navdêrên mê (hem yên nasyar hem jî yên nenasyar) yên yekhejmar: -ê
• c) Ji bo tewanga navdêrên her du zayendan (hem yên nasyar hem yên nenasyar) yên pirhejmar: -an

Helbet, gava ku navdêrek bi dengdêrekê biqede, <-y->yek dikeve navbera dengdêra dawî û gireya tewangê. Ev yek ji bo hemû kategorîyan her bi wî awayî ye.