Tewanga navdêrên nêr yên yekhejmar
Wekî li jorê jî hat dîyarkirin, gireya tewangê ya ji bo navdêrên nêr (hem yên nasyar hem yên nenasyar) yên yekhejmar -î ye.
a) Navdêrên nêr yên yekhejmar û nasyar
Navdêrên nêr yên yekhejmar û nasyar ku bi nedengdêran diqedin, gireya “î”yê werdigirin.
Di nivîsîna navdêrên nêr yên yekhejmar û nasyar da ku bi dengdêran diqedin, “y”ya pevgirêdanê dikeve navbera tîpa wan ya dawî û gireya “î”yê.
Ji ber ku rêzimana kurmancîyê tewandinê ferz dike, di nivîsîna kurmancîyê da tewang esas e. Loma nivîsîna kurmancîyê ya ku pêgirîya vê yekê neke û di van rewşan da navdêrên nêr netewîne, ji alîyê rêzimanî ve nivîsîneka şaş e. Wekî van komekan:
Hin kurmancîaxêv jî ji bo tewanga navdêrên nêr, [a] yan jî [e]ya ku di navdêrên nêr da heye, dikin [ê].
Lê di hemû navdêrên kurmancîyê yên nêr da [a] yan jî [e] tune ye. Ji bo nimûneyê, gelo em dê van nimûneyên navdêrên nêr çawa bitewînin?
Loma a/e→ê nabe qayîdeyeka giştî.
Mirov nikare qayîdeya ku dibêje “[a] yan jî [e] wekî [ê] dihê tewandin”, di hemî navdêran da bi kar biîne, loma ev nabe qayîdeyeka giştî.
Ji xwe, yên ku navdêrên nêr bi vî awayî ditewînin, bi awayekî giştî wan navdêran bi tenê ditewînin ku [a] yan [e] di wan da heye; ango navdêrên nêr yên din natewînin.
Her weha awayekî din jî heye ku li gor vê navdêrên nêr bi “[-i]yê dihên tewandin.
Lê ev awa jî di nivîsê da ne awayekî têrbelav e.
Tercîha me ya di vî warî da wekî li jorê jî hatiye dîyarkirin [-î] ye.
b) Navdêrên nêr yên yekhejmar û nenasyar
Di kurmancîyê da navdêrên nêr yên yekhejmar, bi <-(y)ek>ê dibin navdêrên nêr yên nenasyar. Gireya tewangê, ji bo navdêrên nêr yên yekhejmar û nenasyar -wekî ya navdêrên nêr yên yekhejmar û nasyar- her “-î” ye. Ev gire bi dû <(y)ek>ê da dihê û pê ve dihê nivîsîn.